Opracowanie naukowe pt. „Prawne i społeczne aspekty ceberbezpieczeństwa” stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, jak obecnie w perspektywie działań UE i Strategii Cyberbezpieczeństwa RP na lata 2016-2022 kształtują się prawne, technologiczne i społeczne aspekty cyberbezpieczeństwa. Istotne z punktu widzenia podjętego tematu jest również identyfikacja nowych zagrożeń, jakie generuje środowisko przestępcze w cyberprzestrzeni. Międzynarodowi badacze różnych problemów cyberbezpieczeństwa współpracujący ze sobą w różnych instytucjach naukowych oraz sektorach państwowych i prywatnych podjęli trud opisania uwarunkowań funkcjonowania bezpieczeństwa nie tylko tego realnego ale także wirtualnego. Owocem wzajemnej i międzynarodowej współpracy jest powstanie niniejszego opracowania pt. „Prawne i społeczne aspekty cyberbezpieczeństwa”, składającego się z dwóch części.
Pierwsza część zatytułowana Prawne i technologiczne aspekty cyberbezpieczeństwa zawiera rozważania na temat:
– prywatności w sieci w ujęciu przepisów prawa i analiz badawczych;
– rozwoju złośliwego oprogramowania ransomware jako nowego wymiaru cyberprzestępczości przejmowania kontroli nad systemami informatycznymi firm i banków;
– rozwoju cyberprzestrzeni jako zagrożenia dla bezpieczeństwa baz danych;
– analizy bezpieczeństwa ochrony systemów informatycznych w kontekście globalnego cyberataku ransomware;
– automatycznego systemu identyfikacji daktyloskopijnej w policyjnej cyberpodprzestrzeni;
– outsourcingu cyberbezpieczeństwa w świetle problematyki współczesnych zagrożeń w cyberprzestrzeni;
– determinantów rozwoju cyberprzestępczych ataków na systemy informatyczne firm i klientów indywidualnych instytucji finansowych; systemu dozoru elektronicznego w Polsce oraz
– wybranych problemów bezpieczeństwa systemów do zdalnej automatycznej identyfikacji opartej na RFID.
W drugiej części pt. Społeczne aspekty cyberbezpieczeństwa zostały zaprezentowane dotychczasowe wyniki międzynarodowych badań m.in. w zakresie:
– koncepcji cyberprzestrzeni;
– procesu migracji – realne czy wirtualne zagrożenie;
– szkolenia policjantów w aspekcie zastosowania kryminalistyki cyfrowej w dochodzeniu cyberprzestępstw;
– propagandy i świadomości w procesie radykalizacji – wzmacniania i osłabianie czynników ryzyka w cyberprzestrzeni;
– patologii cyfrowego dzieciństwa;
– cyberprzestrzeni jako miejsca spotkań migrantów i rodzin globalnych;
– „papierowego małżeństwa” jako efektu kontaktów w cyberprzestrzeni oraz
– kwestii dotyczących badania przestępstw związanych z cyberprzestępczością na Ukrainie.
Szczególne podziękowania składamy dla Pana dr hab. Mieczysława Goca, profesora Wyższej Szkoły Bankowej w Gdańsku, wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego w Warszawie oraz Pana dr hab. Jana Maciejewskiego, profesora Uniwersytetu Wrocławskiego za recenzje naukowe oraz bezcenne wskazówki merytoryczne i techniczne udzielane podczas realizacji niniejszej monografii.
Redaktorzy naukowi: Sylwia Gwoździewicz i Krzysztof Tomaszycki
Komitet redakcyjny: Amelin Oleksander, Błażejczak Karina, Chernovol Valeriia, Frankowski Gerard, Garwol Katarzyna, Goździewicz Sylwia, Gugulski Marcin, Jureczka Marlena, Konieczny Radosław, Kordaczuk – Wąs Marzena, Krupa Monika, Krzemińska Beata, Łazarski Daniel, Meyer Norbert, Miłostan Maciej, Nosov Vitalii, Nowocień Tomasz Adam, Orzechowska Anna, Popov Georgii, Prokopowicz Dariusz, Rvachov Oleksii, Sztumski Janusz, Tomaszycki Krzysztof, Wolaniuk Leszek.
Monografia jest dostępna również w wersji elektronicznej
https://instytutinnowacji.edu.pl/ksiazki-i-monografie/